Tarih, açıklanamayan olaylarla dolu, ancak bunların çok azı İngiltere'nin Woolpit köyündeki 'yeşil çocuklar' efsanesi kadar gizemli ve kalıcı olmuştur. 1135-1154 yılları arasında, bir hasat mevsiminde, köylüler kurt çukurlarının yakınında tenleri yeşilimsi, garip kıyafetler giymiş ve anlaşılmaz bir dil konuşan iki çocuk buldu.
Orta Çağ kroniklerine göre olay nasıl gelişti?
ki güvenilir Orta Çağ tarihçisi William of Newburgh ve Ralph of Coggeshall, bu olayı kayıtlarına geçirdi. Çocukların başlangıçta normal yiyecekleri reddettiği ve sadece çiğ bakla yediği, yeşil ten renklerinin zamanla solduğu belirtiliyor. Erkek çocuğun kısa süre sonra öldüğü, kız kardeşin ise hayatta kalıp İngilizce öğrendiği aktarılıyor. Kız, geldikleri yeri "St. Martin's Land" olarak tanımladı - güneşin hiç doğmadığı, sürekli bir alacakaranlığın hüküm sürdüğü bir yer.
En güçlü teori: Göçmen çocuklar ve tıbbi bir durum
Tarihçi Paul Harris'in 1998'de öne sürdüğü teori, bu gizemi makul bir şekilde açıklıyor. Harris, çocukların o dönemde İngiltere'ye gelen Flandralı (günümüz Belçika'sı) göçmenler olabileceğini savunuyor. "St. Martin's Land" ifadesi, Bury St. Edmunds yakınlarındaki Fornham St. Martin bölgesine işaret ediyor olabilir. Yeşil ten rengi ise demir eksikliği anemisi (kloroz) olarak bilinen ve cildin soluk yeşil görünmesine neden olan bir tıbbi durumdan kaynaklanıyor olabilir. Dil bariyeri ve farklı giysiler de bu teoriyi destekliyor.
Diğer teori: Çocuklar bir mağaradan çıkmıştı
Kronikçi Ralph of Coggeshall'ın aktardığı alternatif bir hikayeye göre, çocuklar hayvanlarını otlatırken bir mağaraya girmiş ve uzun bir yeraltı yolculuğundan sonra Woolpit'e ulaşmışlardı. Bu detay, bazı yorumcuların çocukların yerel maden tünellerinde kaybolmuş olabileceğini düşünmesine neden oldu. Uzun süre karanlıkta kalmaları, ten renklerinin soluk görünmesine ve ışığa alışkın olmadıkları için gözlerinin alacakaranlık bir diyardan geldiklerini sanmalarına sebep olmuş olabilir.
Uzaylı ve paralel evren teorileri neden hala popüler?
Her ne kadar bilimsel açıklamalar daha makul olsa da, olayın doğaüstü yönleri popüler kültürde yaşamaya devam ediyor. Çocukların "bilinmeyen bir diyardan" gelmesi, garip giysileri ve fiziksel görünümleri, bu hikayeyi uzaylı ziyareti ve paralel evren teorileri için ideal bir aday haline getiriyor. Akademisyen Jeffrey Jerome Cohen ise yeşil rengin Orta Çağ toplumunda "ötekilik" ve "yabancılık" korkusunu simgeleyebileceğini söylüyor.
Kızdan geriye ne kaldı?
Tarihçi Duncan Lunan'ın araştırmalarına göre, hayatta kalan kız çocuğunun adı Agnes'ti ve Richard Barre adlı bir adamla evlendi. Woolpit'li bir soylu olan Sir Richard de Calne'ın hizmetinde çalıştığı ve "oldukça arsız" biri olarak tanımlandığı belirtiliyor. Bu da onun topluma uyum sağladığını, ancak güçlü bir kişiliği olduğunu gösteriyor.
Günümüzde Woolpit ve efsanenin mirası
Woolpit köyü bu gizemli hikayeyi sahiplenmeye devam ediyor. Köyün adı zaten "kurt çukuru" anlamına geliyor ve bu efsane turistler için önemli bir çekim noktası oluşturuyor. Hikaye, Herbert Read'in "The Green Child" romanından modern spekülatif kurguya kadar birçok sanat eserine ilham vermiş durumda. Sonuç olarak, ister göçmen çocukların trajik hikayesi olsun, ister daha fantastik bir açıklaması olsun, Woolpit'in Yeşil Çocukları, tarihin çözülmemiş gizemlerine olan ilgimizi canlı tutmaya devam ediyor.