Topkapı Sarayı’nın Harem bölümünde, Osmanlı döneminde saray kedilerinin geçişini sağlamak için Karaağalar Koğuşu’na açılan küçük “kedi kapıları”, uzun süren restorasyonun ardından tekrar kullanıma açıldı. Sarayın sevimli sakinleri, yıllar sonra eski geçitleri yeniden keşfetti.
Tarihi Geçit Yüzyıllar Sonra Canlandı
Harem’in zarif taş zeminleri üzerinde sessiz adımlarla dolaşan kediler, restore edilen kapılardan geçerek sarayın farklı köşelerine ulaşabiliyor. Topkapı Sarayı Daire Başkanı İlhan Kocaman, kedi kapısının bulunduğu odaların, Darüssaade Ağası’ndan önceki yüksek statülü saray görevlilerinin kullandığı odalar olduğunu söyledi.
Osmanlı’da Hayvanlara Özen
Kocaman, sarayda kedilerin yalnızca evcil hayvan olarak değil, sosyal hayatın bir parçası olarak görüldüğünü belirtti:
“Şefkat ve merhametin simgesi olarak, kediler Saray içine alınmış. İnsanlarla yakın ilişki içinde yaşamışlar ve rahat geçiş sağlayabilmeleri için kapılara özel bölümler yapılmış.”
Ayrıca, Harem’de sadece kediler değil, ceylan gibi diğer hayvanların da yaşam alanları bulunduğunu ve saray mimarisinde bunun izlerinin hâlâ görüldüğünü ifade etti.
Mülayim’in Torunu Şerbet Artık Geçiyor
Uzun yıllar Topkapı Sarayı’nda yaşayan ve üç yıl önce kaybolduğu düşünülen kedi Mülayim’in torunu Şerbet, tarihi kedi kapısını kullanmaya başlayan ilk kediler arasında yer alıyor. Sarayda yaşayan diğer kedilerle birlikte, geçmişle bugünü birleştiren bu küçük geçit, ziyaretçiler için de ilgi çekici bir detay oluşturuyor.
Karaağalar Koğuşu Restorasyonu 10 Yılda Tamamlandı
Karaağalar Koğuşu’nun restorasyonu 10 yılı aşkın sürede tamamlandı. Sarayda görevli karağalar ve yüksek statülü görevlilerin yaşam alanı olan koğuş, şimdi hem ziyaretçilere açıldı hem de kedilerin özgürce dolaşabileceği bir alan haline geldi. Kocaman, üst katların ziyaretçilere açılması için bazı sınırlamalar olacağını da ekledi:
“Merdivenler dar olduğu için üst katlarda sınırlı ziyaretçi alıyoruz. Ama tarihi dokuyu ve kedilerin yaşam alanını göstermek bizim için çok önemli.”
Topkapı Sarayı’ndaki kedi kapıları, Osmanlı’nın hayvanlara verdiği değerin ve saray yaşamının ilginç bir yansıması olarak günümüze ulaştı.
